Τρίτη 6 Μαΐου 2025

Κάτοικος καταυλισμού Ρομά Λευκάδας: «Όσοι δεν ζουν εκεί δεν έχουν ακριβή εικόνα. Δύο είναι παραβατικοί, έχουν όπλα»

Συνέλευση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας, 5 Μαΐου στο ξενοδοχείο Νήρικος με πρωτοβουλία ενεργών πολιτών με αφορμή τις εξελίξεις μετά την παρέμβαση του Δήμου Λευκάδας και της Κτηματικής Υπηρεσίας στον καταυλισμό των Ρομά.

Η Ομάδα Αλληλεγγύης στους Ρομά, θεώρησε τις πρόσφατες ενέργειες των δημοτικών και αστυνομικών αρχών «συντονισμένη τρομοκρατική και εκβιαστική τακτική».

Σύμφωνα με την Ομάδα Αλληλεγγύης, οι περίπου 40 Ρομά που κατοικούν στην περιοχή απειλούνται με εκδίωξη, ενόψει σχεδίου του Δήμου για κοινοφελή έργα, παρά το γεγονός ότι αρκετά μέλη της κοινότητας συμμετέχουν ενεργά στην οικονομική ζωή του νησιού, οι αρχές φέρονται να αδιαφορούν για τη μετεγκατάστασή τους, ενώ δεν έχει προταθεί εναλλακτική λύση με κατάλληλες υποδομές.

Η συζήτηση, στην οποία έδωσαν το παρόν 12 άτομα, ήταν ιδιαίτερα εποικοδομητική.

Στη συνέλευση αυτή, παρευρέθηκε μια κάτοικος της περιοχής, η Φωτεινή Κούρτη, η οποία επισήμανε σοβαρά προβλήματα, κυρίως με δύο παραβατικούς Ρομά, δίνοντας την οπτική των κατοίκων της περιοχής και ρίχνοντας στο τραπέζι το πρόβλημα.

Η κ. Κούρτη, μετά το τέλος της συνέλευσης, έδωσε μια αναλυτική συνέντευξη στο Thestreetjournal.gr και στον Άγγελο Χόρτη, σχολιάζοντας τη συνέλευση που προηγήθηκε ενώ μιλάει για σοβαρές καταγγελίες που έχει κάνει στην αστυνομία για τη χρήση όπλων από Ρομά και τις κακές συνθήκες υγιεινής στις οποίες κατοικούν.


Κυρία Κούρτη, είστε κάτοικος της περιοχής κοντά στους Ρομά; 

Κάτοικος στον Καταυλισμό.  Απέναντι από τον Καταυλισμό είναι το πατρικό μου σπίτι από το 1980.


Έγινε σήμερα μια συνέλευση εδώ μιας ομάδας για τη στήριξη των Ρομά. Είπατε κάποια πολύ σημαντικά πράγματα, σωστά;

Εδώ παρευρέθηκα για να δω ποια είναι αρχικά αυτή η ομάδα αλληλεγγύης που συστάθηκε μέσα σε τρεις μέρες. Ομάδα αλληλεγγύης εδώ, ο αρχηγός δεν βρέθηκε ποτέ, ο εγκέφαλος της ομάδας αυτής. Απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Δόθηκε ένα ραντεβού στις επτά η ώρα στο ξενοδοχείο Νήρικος, στο οποίο στις εφτά η ώρα δεν υπήρχε κανείς, ήμουν μόνη μου εδώ με τον αγαπητό κύριο Χόρτη. 

Άκουσα διάφορα του τύπου ότι η κατάσταση εκεί δεν είναι και τόσο φρικτή όπως παρουσιάζεται και παρενέβησα διότι η κατάσταση είναι απάνθρωπη και για τους κατοίκους, εμάς που έχουμε τα σπίτια μας εκεί από το 1980, αλλά και για τους ίδιους τους Ρομά, οι οποίοι βιώνουν άθλιες συνθήκες. Δεν υπάρχουν τουαλέτες, δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει ρεύμα, υπάρχει μεγάλη παραβατικότητα.

Έκατσα και ανέλυσα κάποια από τα βιώματά μου του τελευταίου καλοκαιριού και ενημέρωσα τους παρόντες, τους οποίους δεν γνώριζα, ότι εγώ έχω κάνει επώνυμη καταγγελία στην Εισαγγελία της Λευκάδας για την κατάσταση αυτή. Στην καταγγελία μου αυτή αναφέρω και τις έντεκα δημόσιες υπηρεσίες του νησιού, το Δήμο, την Πυροσβεστική, την Αστυνομία, την Κτηματική Υπηρεσία, το Υγειονομικό, όποια υπηρεσία υπάρχει. 

Δυστυχώς, οι άνθρωποι που δεν ζουν εκεί δεν έχουν ακριβώς την εικόνα που θα μπορούσαν να έχουν, και ίσως και μια άλλη άποψη. Κοιτάνε μόνο το ανθρωπιστικό κομμάτι και όχι τη γενικότερη εικόνα και για εμάς που διαμένουμε εκεί.  Το θεωρώ αστείο να παίρνεις θέση για ένα θέμα, για ένα πρόβλημα όταν δεν έχεις πάει να δεις τι γίνεται εκεί πέρα. 

Στο να μην ξεριζώσουμε τους Ρομά από εκεί, να μην τους πετάξουμε κάπου αλλού, συμφωνώ. Όμως και ο Δήμος θα πρέπει να πράξει τα δέοντα, να τους μετεγκαταστήσει σε ανθρώπινες συνθήκες. Σε αυτό συμφωνώ. Και να σκύψει πάνω στο πρόβλημα. 

Αυτά είπα εν ολίγοις στους ανθρώπους εδώ που παρευρέθηκαν και τους είπα και αναλυτικά κάποια περιστατικά, κάποια βιώματά μου τα οποία είναι πάρα πολλά και είναι άσχημα. Έχει απειληθεί η ζωή μου πάρα πολλές φορές από τους Ρομά. Έχουν κλέψει το σπίτι μου τέσσερις φορές. Οι παραβάτες των Ρομά, τέλος πάντων, δεν είναι όλοι. Είναι όμως κάποιοι. Και αυτοί οι κάποιοι δημιουργούν τα προβλήματα. Φυσικά και υπάρχουν παραβάτες και στους υπόλοιπους πολίτες του νησιού, δεν είναι μόνο οι Ρομά. Όμως, επειδή το θέμα μας είναι οι Ρομά, γι αυτό το αναφέρω. 


Πείτε μας κάποια από αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε, τα είπατε και στη συνέλευση. 

Θα σας πω παραδειγματικά ότι το καλοκαίρι το περσινό, μια γνωστή εταιρεία με πυροσβεστήρες του νησιού άφησε μέσα στο δρόμο έναν όγκο από πυροσβεστήρες γιατί έκανε την αντίστοιχη συνδιαλλαγή, να το πω έτσι, με τους Ρομά, να πάρουν κάποιο ποσό χρηματικό, τα οποία αυτά εξερράγησαν με κίνδυνο των ίδιων των Ρομά και των παιδιών τους, γιατί ήταν μπροστά στις καλύβες τους.

Κάλεσα απευθείας την πυροσβεστική και η πυροσβεστική μου απάντησε με έναν τρόπο τουλάχιστον τραγικό, ότι αν πάρετε φωτιά θα έρθουμε. Αυτά όλα τα έχω καταγγείλει. Είναι καταγεγραμμένα, υπάρχουν αποδείξεις και η ουσία ήταν ότι τίποτα δεν έγινε. Ούτε την εταιρεία ενόχλησε κανείς, ούτε και η πυροσβεστική παρενέβη. 

Οι πυροσβεστήρες
Έχετε κάνει καταγγελίες και στην αστυνομία;

Πάρα πολλές φορές. Αμέτρητες φορές, αμέτρητα βράδια με πυροβολισμούς, με απειλές κατά ζωής. Αλλά η αστυνομία όταν ακούει ότι είμαι εγώ, η Κούρτη Φωτεινή, που καλώ και ζω στον Καταυλισμό, μου λένε ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο περιπολικό, δεν έρχονται στον Καταυλισμό. 


Και σας ρώτησαν μάλιστα τι κάλυκες έχουν τα όπλα με τα οποία πυροβολούν;

Ναι. Και ένα βράδυ λοιπόν πυροβολούσαν στη βεράντα μου και τους πήρα τηλέφωνο και ακουγόντουσαν οι πυροβολισμοί, διότι ήταν αλλεπάλληλοι. Και η ερώτηση τους ήταν με τι με πυροβολούν; Δηλαδή αυτό το πράγμα δεν είναι ερώτηση. Δεν είμαι εγώ σε θέση να γνωρίζω τον κάλυκα που σκάει στα πόδια μου. Δεν έκαναν τίποτα, δεν ήρθαν ποτέ εκείνη τη νύχτα. Κι εγώ ζω κάτω από μια τρομοκρατία. Έχω ενημερώσει και τον δήμαρχο προσωπικά ότι ζω ακριβώς σε αυτό το σημείο που κινδυνεύει η ζωή μου. Κάντε κάτι. Και είχα και αντιπαράθεση με τον δήμαρχο, πάρα πολύ μεγάλη, ο οποίος βέβαια μου υποσχέθηκε ότι θα λύσει το πρόβλημα. Τώρα δεν ξέρω αν η λύση του προβλήματος είναι να μετεγκατασταθούν οι άνθρωποι αυτοί ή αν πρέπει να απορροφηθούν από την κοινωνία. Αλλά λύση τουλάχιστον στο δικό μου πρόβλημα μέχρι στιγμής δεν υπάρχει. 

Υπάρχει υγειονομικό θέμα εκεί. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το δρόμο και τα χωράφια μας για αποχωρητήριο. Δηλαδή, βγαίνεις έξω και μυρίζει ο τόπος απίστευτα. Αυτό που αναπνέουμε είναι είναι τραγικό. Έχουμε και το βιολογικό καθαρισμό, ο οποίος υπολειτουργεί και μυρίζει και από το βιολογικό καθαρισμό. Οπότε δεν υπάρχει σωτηρία. Δεν ξέρω, δεν υπάρχει μέλλον. Δεν ξέρω αυτή η περιοχή πως μπορεί να αναβαθμιστεί. 


Είπατε και στη συνέλευση ότι συγκεκριμένα στο δικό σας χωράφι έρχονται και το χρησιμοποιούν σαν τουαλέτα.

Φυσικά, ναι. Μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, το δικό μου το χωράφι χρησιμοποιείται σαν αποχωρητήριο. 


Και εκτός αυτού σας έχουν διαρρήξει και το σπίτι.

Τέσσερις φορές. Και η απάντηση της αστυνομίας ήταν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι δηλαδή και να πάμε οκ να να τους πιάσουμε, την επόμενη μέρα θα έχουν βγει. Δεν γίνεται κάτι δηλαδή.  Το παράπονό μου είναι ότι η δική μου η ασφάλεια πού είναι σε αυτή την παραβατικότητα, σε αυτόν τον τόπο που δεν είναι υγειονομικά καθαρός; Πρέπει κάποιος να αναλάβει τις ευθύνες του. Είτε λέγεται Υγειονομικό, Κτηματική Υπηρεσία, δήμαρχος, αστυνομία, πυροσβεστική. Κάποιος πρέπει να πάρει θέση. Ναι, και οι Ρομά πολίτες είναι, και εμείς όμως πολίτες είμαστε, δε γίνεται. Πρέπει να έχουμε όλοι την ίδια αντιμετώπιση. Δίκαιη. Πού είναι η δικαιοσύνη; 

Εγώ που μένω εκεί, περνάω όλα αυτά. Όλοι οι υπόλοιποι που βρίσκονται στον καναπέ τους δεν περνάνε τίποτα. Κρίνουν από έναν καναπέ ή από έναν υπολογιστή κάτι το οποίο δεν το βιώνουν.


Η αλήθεια είναι ότι εμείς δεν γνωρίζαμε ότι στη Λευκάδα έχουν όπλα. Γνωρίζαμε δηλαδή για άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά όχι ότι έχουν και στη Λευκάδα.

Φυσικά και υπάρχουν όπλα. Την ημέρα προχθές, όταν πήγε ο Δήμος και ξήλωσε τα παραπήγματα που είχανε στο δρόμο, από το μεσημέρι στις 15:30 που σχόλασα εγώ και πήγα στο σπίτι μου μέχρι τις δύο το πρωί είχανε γλέντι με πυροβολισμούς. Πάλι κάλεσα την αστυνομία, και πάλι δεν ήρθε κανείς. Και είχαν καλέσει και τους υπόλοιπους Ρομά του νησιού. Κάνανε μεγάλο πανηγύρι, δεν ξέρω τι ακριβώς γιορτάζανε. Δεν το γνωρίζω. Τραπέζια μες στο δρόμο, δεν μπορείς να περάσεις από το δημόσιο δρόμο να πας στο σπίτι σου. 


Μιας και το αναφέρατε αυτό, είπατε ότι είχατε και αυτή τη δυσκολία. Σας εξύβρισαν κάποιοι όταν πήγατε στο σπίτι σας. 

Με εξυβρίζουν καθημερινώς όταν περνάω να πάω στο σπίτι μου, διότι τους ενοχλώ που περνάω με το αυτοκίνητό μου. Αυτοί κάθονται μέσα στο δημόσιο δρόμο, το οποίο το κάνουν και στα απορριμματοφόρα που περνάνε από κει για να πάνε στο βιολογικό καθαρισμό. Σε οποιοδήποτε όχημα περνάει. Και είναι και πολλές οι καταγγελίες άλλων πολιτών οι οποίοι παρκάρουν στο ΚΤΕΛ και τους σπάνε τα αυτοκίνητα προκειμένου να κλέψουν ένα ραδιόφωνο ή δεν ξέρω τι μπορούν να βρουν μέσα σε ένα αυτοκίνητο ή γιατί το κάνουν. Είναι πάρα πολλά τα κρούσματα. Δεν είναι ένα και δύο. Θα μου πεις παραβατικοί είναι ένα δύο άτομα από αυτούς. Ωραία. Ας κάνει λοιπόν η αστυνομία για αυτά τα ένα δυο άτομα κάτι. 


Ξέρουμε πως εκεί είναι περίπου 40 άτομα, αν όχι ακριβώς 40 άτομα. Είναι όντως μόνο δύο αυτοί που είναι παραβατικοί ή είναι περισσότεροι;

Εγώ γνωρίζω τους δύο, δεν ξέρω πόσοι είναι. Τους δύο τους γνωρίζω σίγουρα. Ξέρω ακριβώς ποιοι είναι, τους έχω επισημάνει στην αστυνομία, μου έχουν επιβεβαιώσει ότι αυτά τα δύο άτομα είναι παραβατικά αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. 


Επομένως, αν αυτοί οι δύο, ας πούμε, καταδικάζονταν για κάποιο αδίκημα και έμπαιναν φυλακή, θα λυνόταν το πρόβλημα αν δεν έφευγαν και οι υπόλοιποι;

Όταν μπορείς να ζήσεις αρμονικά, δεν υφίσταται πρόβλημα. Όμως το πρόβλημα παραμένει στο θέμα της διαβίωσης αυτών των ανθρώπων. Δε λύνεται το πρόβλημα. Το να ζουν μέσα σε άθλιες συνθήκες, και εκείνοι και εμείς παράλληλα που ζούμε εκεί δεν είναι λύση. Δεν υφίσταται λύση. Θα πρέπει να μεριμνήσει  η Πολιτεία για αυτούς. Ας τους φτιάξει σπίτια, ας φτιάξει κατάλληλα αποχωρητήρια και οτιδήποτε άλλο να ζουν κι αυτοί ανθρώπινα. Δε λέω ότι θα λυθεί το πρόβλημα με το να μπει κάποιος στη φυλακή, όχι. Οι συνθήκες παραμένουν άθλιες και σ αυτό πρέπει να μεριμνήσει ο Δήμος. 


Αυτό που εγώ τώρα προβληματίζομαι όμως είναι αυτοί που έχουν τα όπλα είναι μόνο οι δύο;

Δεν το γνωρίζω. Δυστυχώς.


Πάντως γενικά, ακούτε πυροβολισμούς.

Βέβαια, συνέχεια. Και τους πιάνουν ωραία και βγάζουν ανακοίνωση ότι συλλάβαμε για παράνομη οπλοκατοχή ένα, δύο, πόσα άτομα είναι. Τους συλλάβαμε, όλα εντάξει, την επόμενη μέρα είναι έξω και ξανά πυροβολούν. Δηλαδή δεν αλλάζει κάτι. 


Επειδή ακούστηκε και σε ένα δημοσίευμα για το Αγρίνιο ότι κάποιοι από αυτούς έχουν και άδειες ακόμα για οπλοφορία, είναι πιθανόν με αυτό που σας ρώτησαν οι αστυνομικοί για τους κάλυκες να ήθελαν να διαπιστώσουν αν είναι κάτι παράνομο;

Δεν το γνωρίζω, αλλά εγώ δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τους κάλυκες ή αν τα όπλα είναι καραμπίνες ή περίστροφα. Δεν έχω τέτοιες γνώσεις. Και γιατί να τις έχω; 


Σκοτώνουν πάντως.

Φυσικά.  Και αν δεν σκοτώσουν θα σε τραυματίσουν. Δεν είναι, δεν αλλάζει κάτι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου